956

6-nji bap

956

6-nji bap

956

6-nji bap

"Ebu Sa’yd El-Hudrydan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem Remezan baýramy we Gurban baýramy günlerinde, elmydama namaz okalýan ýere baryp, ilki bilen namaz okamaga başlardy. Soňra namazdan çykyp, sap baglap oturan adamlaryň garşysyna geçip, dik duran ýerinden olara wagyz ederdi, nesihatlar bererdi we görkezmelerini, buýruklaryny bererdi. Egerde, bir ýere söweş üçin goşun ibermek islese, olary ýola salardy we bir zady buýurmagy islese, ony buýurardy, soňra bolsa çykyp giderdi”. Ebu Sa’yd El-Hudry sözüni dowam edip şeýle diýdi: “Adamlar sünnete laýyk şu ýagdaýda dowam edip ýörkäler (ýagny namazy hutbadan öň okap ýörkäler), ýa Gurban baýramynda ýa-da Remezan baýramynda, şol wagtlar Medinanyň hökümdary bolan Merwan bilen bilelikde (baýram) namazy okalýan ýere bardym. Namaz okalýan ýere baranymyzda, ol ýerde Kesir ibn Soltyň bina etdiren münberi bardy. Merwan birden namaz okamazdan öň onuň üstüne çykmak isledi. Men derrew onuň eşiginden tutup çekdim, ýöne ol hem eşigini çekip, münbere çykdy we namazdan öň hutba okady. Men oňa: “Allahdan ant içýärin, sen (sünneti) üýtgediň!” diýdim. Ol maňa: “Eý, Ebu Say’d, seniň şol bilýän zatlaryň indi geçmişde galdy!” diýdi. Menem oňa: “Allahdan ant içýärin, meniň öňki bilýänlerim bilmeýän zatlarymdan has haýyrlydyr!” diýdim. Merwan (özüni aklamak üçin): “Adamlar namazdan soň (hutbany) diňlemek üçin oturmazdylar, şonuň üçin hem men ony namazdan öňürti okadym” diýdi. "

حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي مَرْيَمَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: أَخْبَرَنِي زَيْدُ بْنُ أَسْلَمَ، عَنْ عِيَاضِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي سَرْحٍ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ، قَالَ: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ يَخْرُجُ يَوْمَ الفِطْرِ وَالأَضْحَى إِلَى المُصَلَّى، فَأَوَّلُ شَيْءٍ يَبْدَأُ بِهِ الصَّلاَةُ، ثُمَّ يَنْصَرِفُ، فَيَقُومُ مُقَابِلَ النَّاسِ، وَالنَّاسُ جُلُوسٌ عَلَى صُفُوفِهِمْ فَيَعِظُهُمْ، وَيُوصِيهِمْ، وَيَأْمُرُهُمْ، فَإِنْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَقْطَعَ بَعْثًا قَطَعَهُ، أَوْ يَأْمُرَ بِشَيْءٍ أَمَرَ بِهِ، ثُمَّ يَنْصَرِفُ» قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: «فَلَمْ يَزَلِ النَّاسُ عَلَى ذَلِكَ حَتَّى خَرَجْتُ مَعَ مَرْوَانَ - وَهُوَ أَمِيرُ المَدِينَةِ - فِي أَضْحًى أَوْ فِطْرٍ، فَلَمَّا أَتَيْنَا المُصَلَّى إِذَا مِنْبَرٌ بَنَاهُ كَثِيرُ بْنُ الصَّلْتِ، فَإِذَا مَرْوَانُ يُرِيدُ أَنْ يَرْتَقِيَهُ قَبْلَ أَنْ يُصَلِّيَ، فَجَبَذْتُ بِثَوْبِهِ، فَجَبَذَنِي، فَارْتَفَعَ، فَخَطَبَ قَبْلَ الصَّلاَةِ»، فَقُلْتُ لَهُ: غَيَّرْتُمْ وَاللَّهِ، فَقَالَ أَبَا سَعِيدٍ: «قَدْ ذَهَبَ مَا تَعْلَمُ»، فَقُلْتُ: مَا أَعْلَمُ وَاللَّهِ خَيْرٌ مِمَّا لاَ أَعْلَمُ، فَقَالَ: «إِنَّ النَّاسَ لَمْ يَكُونُوا يَجْلِسُونَ لَنَا بَعْدَ الصَّلاَةِ، فَجَعَلْتُهَا قَبْلَ الصَّلاَةِ.»