687

51-nji bap

687

51-nji bap

687

51-nji bap

"‘Ubeýdulla ibn Abdulla ibn ‘Utbadan rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “(Bir gün) men Aişanyň ýanyna baryp: “Maňa Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň hassalygy barada gürrüň berip bilersiňmi?” diýip soradym. Aişa “Elbetde” diýip, (soňra ol şeýle gürrüň berdi): “Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýagdaýy agyrlaşan wagty: “Adamlar namaz okadylarmy?” diýip sorady. “Ýok, ýa Resulallah! Olar Saňa garaşýarlar” diýdik. Ol: “Meniň üçin legene suw guýuň” diýdi. Aişa şeýle diýdi: “Biz Onuň (diýşi ýaly) etdik. Ol ýuwundy. Ýerinden turjak bolanda, özünden gitdi. Özüne gelenden soň ýene: “Adamlar namaz okadylarmy?” diýip sorady. “Ýok, ýa Resulullah, olar Saňa garaşýarlar” diýdik. Ol ýene-de: “(Beýle bolsa) Meniň üçin legene suw guýuň” diýdi. Aişa ýene şeýle diýdi: “Ol legeniň içinde oturyp ýuwundy. Soňra ýene-de ýerinden turmakçy bolanda, ýene özünden gitdi. Soňra özüne gelip: “Adamlar namaz okadylarmy?” diýip sorady. Biz: “Ýok, ýa Resulullah, olar Saňa garaşýarlar” diýdik. Ol ýene-de “Meniň üçin legene suw guýuň” diýdi we legeniň içinde oturyp ýuwunandan soň, ýerinden turmaga synanyşanda, ýene özünden gitdi. Soňra ýene özüne gelip: “Adamlar namaz okadylarmy?” diýip sorady. Biz: “Ýok, ýa Resulullah, olar Saňa garaşýarlar” diýdik. Adamlar (mesjitde) ýassy namazyny okamak üçin Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme garaşyp durdular. Soňra Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem adamlara namaz okap bermek üçin Ebu Bekre habar ýollady. Habar bermäge giden adam Ebu Bekriň ýanyna baryp: “Allahyň Resuly sallallahu aleýhi wesellem saňa adamlara (ymam bolup) namaz okamagy buýurýar” diýdi. Ebu Bekr ýuka ýürekli adamdy. Ol Omara ýüzlenip: “Eý, Omar, adamlara namaz okap ber” diýdi. Omar hem oňa: “Sen muňa has mynasypsyň” diýdi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýaramadyk şol günlerinde adamlara Ebu Bekr namaz okap berýärdi. Soňra Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem özünde birneme ýeňillik duýup, birisi Abbas bolan iki adama daýanyp, öýle namazyny okamak üçin mesjide çykdy. Şol wagt Ebu Bekr adamlar bilen namaz okap durdy. Haçan-da, Ebu Bekr Ony görende, yza çekilmek isledi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Yza çekilme!” diýip, oňa yşarat etdi we “Meni onuň gapdalynda oturdyň” diýdi. Olar hem ony Ebu Bekriň ýanynda oturtdylar. Ebu Bekr Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň namazyna, adamlar bolsa Ebu Bekriň namazyna uýup (dik duran ýerlerinden), Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bolsa, oturan ýerinden namaz okadylar”. ‘Ubeýdulla: “Abdulla ibn Abbasyň ýanyna baryp: “Men saňa Aişanyň Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň hassalygy hakynda maňa gürrüň beren zatlaryny aýdyp bereýinmi?” diýdim. Ol: “Hawa, aýdyp ber” diýdi. Men oňa (Aişanyň) aýdan zatlarynyň hemmesini gürrüň berdim. Ol bu gürrüňlerden hiç bir zady inkär etmedi, diňe: “Aişa saňa Abbasyň ýanyndaky beýleki adamyň adyny aýtdymy?” diýip sorady. Men “Ýok” diýdim. “Ol Aly ibn Ebu Talypdy” (Allah ondan razy bolsun) diýdi. "

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ، قَالَ: حَدَّثَنَا زَائِدَةُ، عَنْ مُوسَى بْنِ أَبِي عَائِشَةَ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى عَائِشَةَ فَقُلْتُ: أَلاَ تُحَدِّثِينِي عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللَّهِ ﷺ؟ قَالَتْ: بَلَى، ثَقُلَ النَّبِيُّ ﷺ فَقَالَ: «أَصَلَّى النَّاسُ؟» قُلْنَا: لاَ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ، قَالَ: «ضَعُوا لِي مَاءً فِي المِخْضَبِ». قَالَتْ: فَفَعَلْنَا، فَاغْتَسَلَ، فَذَهَبَ لِيَنُوءَ فَأُغْمِيَ عَلَيْهِ، ثُمَّ أَفَاقَ، فَقَالَ ﷺ: «أَصَلَّى النَّاسُ؟» قُلْنَا: لاَ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «ضَعُوا لِي مَاءً فِي المِخْضَبِ» قَالَتْ: فَقَعَدَ فَاغْتَسَلَ، ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ فَأُغْمِيَ عَلَيْهِ، ثُمَّ أَفَاقَ، فَقَالَ: «أَصَلَّى النَّاسُ؟» قُلْنَا: لاَ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَقَالَ: «ضَعُوا لِي مَاءً فِي المِخْضَبِ»، فَقَعَدَ، فَاغْتَسَلَ، ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ فَأُغْمِيَ عَلَيْهِ، ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ: «أَصَلَّى النَّاسُ؟» فَقُلْنَا: لاَ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَالنَّاسُ عُكُوفٌ فِي المَسْجِدِ، يَنْتَظِرُونَ النَّبِيَّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِصَلاَةِ العِشَاءِ الآخِرَةِ، فَأَرْسَلَ النَّبِيُّ ﷺ إِلَى أَبِي بَكْرٍ بِأَنْ يُصَلِّيَ بِالنَّاسِ، فَأَتَاهُ الرَّسُولُ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَأْمُرُكَ أَنْ تُصَلِّيَ بِالنَّاسِ، فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ - وَكَانَ رَجُلًا رَقِيقًا -: يَا عُمَرُ صَلِّ بِالنَّاسِ، فَقَالَ لَهُ عُمَرُ: أَنْتَ أَحَقُّ بِذَلِكَ، فَصَلَّى أَبُو بَكْرٍ تِلْكَ الأَيَّامَ، ثُمَّ إِنَّ النَّبِيَّ ﷺ وَجَدَ مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً، فَخَرَجَ بَيْنَ رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا العَبَّاسُ لِصَلاَةِ الظُّهْرِ وَأَبُو بَكْرٍ يُصَلِّي بِالنَّاسِ، فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ، فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ ﷺ بِأَنْ لاَ يَتَأَخَّرَ، قَالَ: أَجْلِسَانِي إِلَى جَنْبِهِ، فَأَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِي بَكْرٍ، قَالَ: فَجَعَلَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّي وَهُوَ يَأْتَمُّ بِصَلاَةِ النَّبِيِّ ﷺ، وَالنَّاسُ بِصَلاَةِ أَبِي بَكْرٍ، وَالنَّبِيُّ ﷺ قَاعِدٌ، قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ: فَدَخَلْتُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ فَقُلْتُ لَهُ: أَلاَ أَعْرِضُ عَلَيْكَ مَا حَدَّثَتْنِي عَائِشَةُ عَنْ مَرَضِ النَّبِيِّ ﷺ، قَالَ: هَاتِ، فَعَرَضْتُ عَلَيْهِ حَدِيثَهَا، فَمَا أَنْكَرَ مِنْهُ شَيْئًا غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ: أَسَمَّتْ لَكَ الرَّجُلَ الَّذِي كَانَ مَعَ العَبَّاسِ قُلْتُ: لاَ، قَالَ: هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ.