"Aişadan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýdi: “Resulullah sallallahu aleýhi wesellem Medinä (hijret edip) gelensoň, Ebu Bekr we Bilal gyzzyrma keseline duçar boldylar. Ebu Bekr gyzzyrmadan ejir çekip başlanda şu goşgyny aýdardy: Her adama öz maşgalasynyň içinde ertiriniň haýyrly bolmagyny arzuw ederler, Emma welin, ölüm oňa aýakgabynyň bagjygyndan hem ýakyndyr! Bilal bolsa, gyzzyrmadan açylandan soň belent sesi bilen gygyryp şu goşgyny okardy: Käşgä, birje gijäni geçirip biljekdigimi bilsedim jülgedäki hoşboý ysly izhir we jelil ösümlikleriň arasynda? Bir gün menem Majannadäki suwuň başyna bararmykam? Şama we Tafil (daglary) maňa görünermikä? Ýene Bilal: “Allahym! Şeýbe ibn Rabi‘a, ‘Utba ibn Rabi‘a we Umeýýe ibn Halafa nälet et! Çünki, şolar bizi ýurdumyzdan çykyp, gyrgyn keseliniň ýaýran ýerine gelmäge mejbur etdiler!” diýip, bet doga ederdi. Soňra Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Allahym! Bize Medinäni Mekgäni söýşümiz ýaly ýa-da ondan hem beter söýdür! “Allahym! Biziň sa‘ we mudd ýaly ölçeglerimizde bereket yhsan eýle! Howasyny biziň saglygymyz üçin melhem eýle we onuň gyzzyrma keselini (Medineden aýyryp) Juhfa alyp git!” diýip doga etdi. Aişa şeýle diýdi: “Biz Medinä gelenimizde, Medine Allahyň iň gyrgyn keseli ýaýran ýerleriniň biridi. Aişa ýene-de: “Medinäniň Buthan (jülgesinden) reňkini üýtgeden zaýa suwlar akardy” diýerdi."