1821

2-nji bap

1821

2-nji bap

1821

2-nji bap

"Abdulla ibn Katadadan (Allah ondan razy bolsun), rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “Kakam (Ebu Katada) Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bilen bile (umra etmek üçin) ýola düşdi. Ýoldaşlary yhram bagladylar, ýöne ol yhram baglamady. Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme (bir ýerden) bir duşmanyň çozjak bolýandygyny habar berdiler. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem ýoluna dowam etdi. (Biz bolsak şol duşmana tarap gitdik). Ýolda (yzymyza gaýdyp) gelýärkäk, ýoldaşlarym biri-birlerine seredip gülüşdiler. Men töwerege göz aýladym we bir ýabany gulana gözüm düşdi. Ata münüp derrew onuň yzyndan kowaladym we ony urup sakladym. Ýoldaşlarymdan kömek soradym, ýöne olar maňa kömek etmekden ýüz öwürdiler (çünki olar yhramlydylar). Biz hemmämiz onuň etinden iýdik. Soňra biz bölünip galmakdan gorkup, Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň yzyndan atymy käwagt çapdyryp, käwagtlar hem ýöredip gitdim. Gijäniň ýarynda Benu Gifar taýpasyndan bir adama duşdum we ondan: “Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemi nirede goýup gaýtdyň?” diýip soradym. Ol hem: “Men onuň bilen Ta‘hinde aýrylypdym. Ol Sukýada günortanlyk ukusyny almak isleýärdi” diýdi. (Men onuň yzyndan ýetip): “Ýa Resulallah! Sahabalaryň saňa salam we Allahyň rahmetini aýdyp meni ugratdylar. Duşmanlaryň olary senden aýyrmagyndan gorkýardylar, şonuň üçin hem olar gelýänçä garaşaý!” diýdim. Men ýene-de: “Ýa Resulallah! Men ýabany bir eşek (gulan) awladym we meniň ýanymda onuň etinden bir bölek et galdy” diýdim. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem ýanyndaky sahabalaryna: “Iýiň!” diýdi we şol wagt olaryň hemmesi yhramlydylar”."

حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ فَضَالَةَ، حَدَّثَنَا هِشَامٌ، عَنْ يَحْيَى، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي قَتَادَةَ، قَالَ: انْطَلَقَ أَبِي عَامَ الحُدَيْبِيَةِ، فَأَحْرَمَ أَصْحَابُهُ وَلَمْ يُحْرِمْ، وَحُدِّثَ النَّبِيُّ ﷺ أَنَّ عَدُوًّا يَغْزُوهُ، فَانْطَلَقَ النَّبِيُّ ﷺ، فَبَيْنَمَا أَنَا مَعَ أَصْحَابِهِ تَضَحَّكَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ، فَنَظَرْتُ فَإِذَا أَنَا بِحِمَارِ وَحْشٍ، فَحَمَلْتُ عَلَيْهِ، فَطَعَنْتُهُ، فَأَثْبَتُّهُ، وَاسْتَعَنْتُ بِهِمْ فَأَبَوْا أَنْ يُعِينُونِي، فَأَكَلْنَا مِنْ لَحْمِهِ وَخَشِينَا أَنْ نُقْتَطَعَ، فَطَلَبْتُ النَّبِيَّ ﷺ، أَرْفَعُ فَرَسِي شَأْوًا وَأَسِيرُ شَأْوًا، فَلَقِيتُ رَجُلًا مِنْ بَنِي غِفَارٍ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ، قُلْتُ: أَيْنَ تَرَكْتَ النَّبِيَّ ﷺ؟ قَالَ: تَرَكْتُهُ بِتَعْهَنَ، وَهُوَ قَائِلٌ السُّقْيَا، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ أَهْلَكَ يَقْرَءُونَ عَلَيْكَ السَّلاَمَ وَرَحْمَةَ اللَّهِ، إِنَّهُمْ قَدْ خَشُوا أَنْ يُقْتَطَعُوا دُونَكَ فَانْتَظِرْهُمْ، قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَصَبْتُ حِمَارَ وَحْشٍ، وَعِنْدِي مِنْهُ، فَاضِلَةٌ؟ فَقَالَ لِلْقَوْمِ: «كُلُوا» وَهُمْ مُحْرِمُونَ.