1014

7-nji bap

1014

7-nji bap

1014

7-nji bap

"Enes ibn Mälikden (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “(Bir gün) Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem juma güni dik durup hutba okap durka bir adam “Darul-Kada” tarapda ýerleşýän bir gapydan mesjide girdi. Ol adam Resulullah sallallahu aleýhi wesellemiň öňünde durup, dik duran ýerinden: “Ýa Resulallah! Mallarymyz gyryldy, ýollarymyz kesildi, hiç ýere gidip bilemizok, Allahdan ýagyş ýagar ýaly dileg edip beräýdä!” diýdi. Resulullah sallallahu aleýhi wesellem ellerini asmana göterip şeýle doga etdi: “Allahummä agisnä! Allahummä agisnä! Allahummä agisnä!” (Allahym! Bize ýagmyr ýagdyr! Allahym! Bize ýagmyr ýagdyr! Allahym! Bize ýagmyr ýagdyr!). Enes şeýle diýdi: “Allahdan ant içýärin, şol wagt asmanda ýekeje-de bulut, hatda, hiç zat hem ýokdy. Biziň bilen Salg dagynyň aralygynda ne bir bina ne-de jaý, hiç zat ýokdy” diýdi. Ýene Enes şeýle diýdi: “Birden şol dagyň arka tarapyndan galkan şekilli bir bulut peýda boldy we asmanyň ortarasyna gelip, (hemme tarapa) ýaýrap gitdi. Soňra bolsa ýagyş ýagdy. Enes: “Allahdan ant içýärin, biz alty günläp gün görmedik. Resulullah sallallahu aleýhi wesellem indiki juma güni dik duran ýerinden hutba okap durka, şol bir gapydan bir adam girip, onuň garşysyna geçip, dik duran ýerinden: “Eý, Allahyň Resuly, hemme zadymyz weýran boldy, ýollardan geçer ýaly bolmady, ýagyş dynar ýaly Allahdan dileg edip beräýdä!” diýdi. Enes: “Soňra Resulullah sallallahu aleýhi wesellem ellerini asmana göterip: “Allahym! Üstümize däl-de, töweregimize ýagdyr! Allahym depelere, baýyrlara, dereleriň içine we agaçlaryň ösýän ýerlerine ýagdyr!” diýip doga etdi. Enes: “Ýagyş derrew kesildi. Biz daşary çykanymyzda, eýýäm günüň aşagynda ýöredik” diýdi. Şerik men Enes ibn Mälikden: “Başda gelen adamam şol bir adamdymy? diýip soradym. Ol: “Bilmedim” diýdi. "

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ، عَنْ شَرِيكٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ: أَنَّ رَجُلًا، دَخَلَ المَسْجِدَ يَوْمَ جُمُعَةٍ مِنْ بَابٍ كَانَ نَحْوَ دَارِ القَضَاءِ، وَرَسُولُ اللَّهِ ﷺ قَائِمٌ يَخْطُبُ، فَاسْتَقْبَلَ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَائِمًا، ثُمَّ قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، هَلَكَتِ الأَمْوَالُ وَانْقَطَعْتِ السُّبُلُ، فَادْعُ اللَّهَ يُغِيثُنَا، فَرَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ يَدَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ أَغِثْنَا، اللَّهُمَّ أَغِثْنَا، اللَّهُمَّ أَغِثْنَا» قَالَ أَنَسٌ: وَلاَ وَاللَّهِ، مَا نَرَى فِي السَّمَاءِ مِنْ سَحَابٍ، وَلاَ قَزَعَةً وَمَا بَيْنَنَا وَبَيْنَ سَلْعٍ مِنْ بَيْتٍ وَلاَ دَارٍ، قَالَ: فَطَلَعَتْ مِنْ وَرَائِهِ سَحَابَةٌ مِثْلُ التُّرْسِ فَلَمَّا تَوَسَّطَتِ السَّمَاءَ انْتَشَرَتْ، ثُمَّ أَمْطَرَتْ، فَلاَ وَاللَّهِ، مَا رَأَيْنَا الشَّمْسَ سِتًّا، ثُمَّ دَخَلَ رَجُلٌ مِنْ ذَلِكَ البَابِ فِي الجُمُعَةِ، وَرَسُولُ اللَّهِ ﷺ قَائِمٌ يَخْطُبُ، فَاسْتَقْبَلَهُ قَائِمًا، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكَتِ الأَمْوَالُ وَانْقَطَعَتِ السُّبُلُ، فَادْعُ اللَّهَ يُمْسِكْهَا عَنَّا، قَالَ: فَرَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ يَدَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا وَلاَ عَلَيْنَا، اللَّهُمَّ عَلَى الآكَامِ وَالظِّرَابِ، وَبُطُونِ الأَوْدِيَةِ، وَمَنَابِتِ الشَّجَرِ» قَالَ: فَأَقْلَعَتْ، وَخَرَجْنَا نَمْشِي فِي الشَّمْسِ قَالَ شَرِيكٌ: سَأَلْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ: أَهُوَ الرَّجُلُ الأَوَّلُ؟ فَقَالَ: «مَا أَدْرِي. «