"Abdulla ibn Mes‘uddan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem adamlaryň (Yslamy kabul etmekden) ýüz öwürendiklerini görende: “Allahym! Olara Yusuf (aleýhissalamyň) döwründäki ýedi (guraklyk ýylyna) meňzeş ýedi (guraklyk ýyly) iber!” diýip dileg etdi”. Şondan soň şeýle bir (gytlyk, guraklyk) ýyl boldy welin, ähli (ösümlikler kökünden gurap) ýitip gitdi. Adamlar haýwanlaryň derisini, maslyk, porsy etleri iýip başladylar. Hatda, olardan biri gözüni asmana galdyryp seredende, (açlykdan ýaňa asman) oňa tüsse ýaly bolup görünerdi. Soňra Ebu Sufýan Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýanyna gelip: “Eý, Muhammed! Sen adamlara Allaha boýun bolmagy we garyndaşlar bilen gatnaşygy saklamagy buýurýarsyň, seniň kowumyň heläk bolup barýar, Allahdan olar üçin doga-dileg edip beräý!” diýdi. Allah Tagala şu aýatlary inderdi: “Indi, sen asmandan äşgär ýagdaýda geljek tüsseli güne garaş. (Ol tüsse) ynsanlary gaplap alar. Bu juda ýowuz azapdyr. (Şol wagt ynsanlar): “Eý, Perwerdigärimiz! Bu azaby bizden aýyr! Takyk, biz indi ynanýarys” diýerler. Olar nädip öwüt-ündew alsynlar? (Ýogsa) olara (hakykaty beýan edýän) hak ilçi hem gelipdi. Soň ondan (pygamberden) ýüz öwürdiler hem-de ol (Allaha şärik goşanlar): Bu (Jyn tarapyndan) sapak berlen mejnundyr (jyndyr)” diýdiler. Takyk, Biz azaby sähel hem bolsa aýrarys, ýöne siz (ýene-de öňki ýagdaýyňyza, kapyrlygyňyza) dolanyp bararsyňyz. Biz örän uly zarba urjak (kyýamat) günümizde, elbetde, arymyzy alarys”. {Duhan:10-16}. (Ibn Mes‘ud): “Bu zarba Bedr günidir. Tüsse, zarba, lizam, şeýle hem Rumlylar hakyndaky aýat, bularyň hemmesi bolup geçendir” diýdi. "