1466

48-nji bap

1466

48-nji bap

1466

48-nji bap

"Abdulla ibn Mesu‘dyň aýaly Zeýnebden (Allah olardan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir: “Bir gün men mesjitde wagtym, Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemi gördüm, ol şeýle diýdi: “Eý, aýallar! Eger-de dakynyp ýören şaý-sepleriňizden hem bolsa, Allah ýolunda sadaka beriň!” diýdi. Zeýneb (öz adamsy) Abdulla we gol astyndaky ýetimlere harç ederdi. Soňra Zeýneb (adamsy Abdulla ibn Mesu‘da): “Resulullah sallallahu aleýhi wesellemden, saňa we hemaýatymdaky hossarlyk edýän ýetimlerime harçlan zatlarym sadakadan hasap edilermi, sorap görüň? diýdi. Abdulla: “Resulullah sallallahu aleýhi wesellemden özüň sorap göräý?” diýdi. Soňra men Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýanyna bardym, Onuň gapysynyň öňünde Ensarylardan bir aýal edil meniňki ýaly mesele boýunça gelip garaşyp duran eken. Az wagtdan soň biziň ýanymyzdan Bilal geçdi. Biz oňa: “Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemden öz ärime we gol astymdaky ýetimlere harçlan zatlarym sadakadan hasap edilermikä?” sorap bersene, diýip haýyş etdik. Ýöne biziň kimdigimizi welin habar berme!” diýdik. Soňra Bilal Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýanyna girip sorady. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bolsa: “Olar kim?” diýip sorady. Bilal hem: “Zeýneb” diýdi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Ol haýsy Zeýneb?” diýip sorady. Bilal: “Abdullanyň aýaly” diýdi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Howa, oňa birbada iki sogap bolar. Biri garyndaşlyk gatnaşygyny saklan sogaby, beýlekisi bolsa sadaka sogabydyr” diýdi”. "

حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ حَفْصٍ، حَدَّثَنَا أَبِي، حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ، قَالَ: حَدَّثَنِي شَقِيقٌ، عَنْ عَمْرِو بْنِ الحَارِثِ، عَنْ زَيْنَبَ - امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا - قَالَ: فَذَكَرْتُهُ لِإِبْرَاهِيمَ، ح فَحَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ، عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ الحَارِثِ، عَنْ زَيْنَبَ امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ - بِمِثْلِهِ سَوَاءً - قَالَتْ: كُنْتُ فِي المَسْجِدِ، فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ ﷺ فَقَالَ: «تَصَدَّقْنَ وَلَوْ مِنْ حُلِيِّكُنَّ» وَكَانَتْ زَيْنَبُ تُنْفِقُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ، وَأَيْتَامٍ فِي حَجْرِهَا، قَالَ: فَقَالَتْ لِعَبْدِ اللَّهِ: سَلْ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ أَيَجْزِي عَنِّي أَنْ أُنْفِقَ عَلَيْكَ وَعَلَى أَيْتَامٍ فِي حَجْرِي مِنَ الصَّدَقَةِ؟ فَقَالَ: سَلِي أَنْتِ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ، فَانْطَلَقْتُ إِلَى النَّبِيِّ ﷺ، فَوَجَدْتُ امْرَأَةً مِنَ الأَنْصَارِ عَلَى البَابِ، حَاجَتُهَا مِثْلُ حَاجَتِي، فَمَرَّ عَلَيْنَا بِلاَلٌ، فَقُلْنَا: سَلِ النَّبِيَّ ﷺ أَيَجْزِي عَنِّي أَنْ أُنْفِقَ عَلَى زَوْجِي، وَأَيْتَامٍ لِي فِي حَجْرِي؟ وَقُلْنَا: لاَ تُخْبِرْ بِنَا، فَدَخَلَ فَسَأَلَهُ، فَقَالَ: «مَنْ هُمَا؟» قَالَ: زَيْنَبُ، قَالَ: «أَيُّ الزَّيَانِبِ؟» قَالَ: امْرَأَةُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ: «نَعَمْ، لَهَا أَجْرَانِ، أَجْرُ القَرَابَةِ وَأَجْرُ الصَّدَقَةِ«.